نام به فارسی  :  سرخارگل

نام به انگلیسی : Echinacea

نام علمی : Echinacea angustifolia

تاریخچه

سرخارگل (اکیناسه، اکیناشا) یک گیاه دارویی است که استفاده آن در آمریکای شمالی و اروپا بسیار معمول است و به عنوان دارویی برای بهبود سرماخوردگی فروخته می‌شود.

محل رویش و پرورش گیاه

نامش اکیناسه است و در ایران به گیاه سرخارگل معروف است. زادگاه اصلی آن آمریکای شمالی است.

از خیلی وقت پیش بومی‌ها و سرخ‌پوست‌های آمریکا از خواص آن استفاده می‌کردند و امروزه در تمام اروپا تبدیل به یک داروی گیاهی پرطرفدار شده است.

گونه‌های مختلفی از این گیاه وجود دارد و در بیشتر مواقع از ریشه‌ی آن استفاده دارویی می‌شود.

این گیاه در بین 10 گیاه پرمصرف قرار دارد و برای تقویت سیستم ایمنی بدن بسیار موثر است. اگر می‌خواهید زمستان امسال را بدون سرماخوردگی، آنفلوانزا و برونشیت بگذرانید و ورم مثانه را از خود دور کنید این گیاه را دریابید.

سرخارگل به نور فراوان احتیاج دارد و خاکهای سبک (شنی) و متوسط (لومی) را تحمل می‌کند. قادر است خشکی را به خوبی تحمل نماید. این گیاه به سرما مقاوم بوده و تا دمای منفی ۱۰ درجه سانتی گراد را به راحتی تحمل می‌کند.

سرخارگل بومی آمریکای شمالی است ولی امروزه در اکثر نقاط اروپا و آسیا و حتی برخی نقاط ایران هم به‌طور انبوه کشت می‌شود. سرخارگل به صورت خودرو در جلگه‌های شمال شرقی تگزاس، میسوری و میشیگان یافت می‌شود.

مهمترین خواص درمانی

1. تقویت‌کننده سیستم ایمنی بدن

2.  درمان آنفلوانزا

امان از آنفولانزا که معمولاً هم خیلی بی‌موقع سراغ آدم می‌آید. اگر هیچ دارو و قرصی موثر واقع نمی‌شود می‌توانید از گیاه سرخارگل استفاده کنید. این گیاه حاوی قندهایی است که باعث تولید پادتن‌های بیشتر می‌شوند. برای همین هم می‌تواند شدت و مدت آنفولانزا را کاهش دهد.

روش مصرف
به صورت دمنوش: یک قاشق چای‌خوری ریشه‌ی سرخارگل را در یک فنجان آب جوش ریخته و به مدت 10 دقیقه دم کنید. هر روز قبل از سه وعده‌ی غذایی (صبح، ظهر، شب) یک فنجان از این محلول صاف شده را نوش جان کنید. این دوره را 7 تا 10 روز ادامه دهید.

3. مقابله با سرماخوردگی

شهرت اصلی این گیاه برای مقابله با عفونت‌ها و بیماری‌های تنفسی مانند سرماخوردگی است. اگر سرماخورده‌اید به جای اینکه دفترچه به دست روانه‌ی مطب دکتر شوید و کلی آنتی‌بیوتیک بی‌اثر نوش جان کنید به سراغ این گیاه بروید. حواستان باشد آنتی‌بیوتیک‌ها همه‌ی میکروب‌ها را می‌کشند حتی میکروب‌های مفید را که برای مقابله با سرماخوردگی لازم‌اند.روش مصرف
به مدت یک هفته هر روز چهار فنجان دمنوش سرخارگل مصرف کنید. همچنین می‌توانید 30 قطره از تنتور این گیاه را در یک لیوان آب بچکانید و هر روز 3 مرتبه میل کنید.

برای تهیه‌ی دمنوش نیز نصف قاشق چای‌خوری ریشه‌ی گیاه سرخارگل را با 150 میلی‌لیتر آب به مدت 15 دقیقه دم کنید.

4. اگر دچار برونشیت شده‌اید

این گیاه برای مقابله با بیماری‌های تنفسی فوق‌العاده است برای همین در رفع برونشیت هم موثر عمل می‌کند. با مصرف سرخارگل خواهید دید که خیلی زود بدنتان جان می‌گیرد و تقویت می‌شود.روش مصرف
مانند زمان‌هایی که سرماخورده‌اید به مدت یک هفته هر روز چهار فنجان دمنوش سرخارگل مصرف کنید. همچنین می‌توانید 30 قطره از تنتور این گیاه را در یک لیوان آب بچکانید و هر روز 3 مرتبه میل کنید. برای تهیه‌ی دمنوش نیز نصف قاشق چای‌خوری ریشه‌ی گیاه سرخارگل را با 150 میلی‌لیتر آب به مدت 15 دقیقه دم کنید.

5. سرخارگل برای مقابله با التهاب مثانه

اگر دچار التهاب مثانه شده‌اید نیز می‌توانید به گیاه سرخارگل اعتماد کنید. این گیاه حاوی «آلکامیدهایی» است که برای مقابله با باکتری‌ها و قارچ‌ها موثر است.
روش مصرف
به مدت یک هفته هر روز چهار فنجان دمنوش سرخارگل مصرف کنید. همچنین می‌توانید 30 قطره از تنتور این گیاه را در یک لیوان آب بچکانید و هر روز 3 مرتبه میل کنید. برای تهیه‌ی دمنوش نیز نصف قاشق چای‌خوری ریشه‌ی گیاه سرخارگل را با 150 میلی‌لیتر آب به مدت 15 دقیقه دم کنید.

6. سرخارگل برای پیشگیری از آنفلوانزا

اگر تصمیم گرفته‌اید که زمستان امسال دچار آنفولانزا نشوید به سراغ سرخارگل بروید. این گیاه باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شود و سدی در برابر ویروس‌ها می‌سازد.روش مصرف
برای پیشگیری نصف قاشق چای‌خوری ریشه‌ی سرخارگل را با 1 فنجان آب جوش به مدت 10 دقیقه دم کرده و صاف کنید. به مدت 10 روز در ماه، قبل از غذا یک فنجان از این دمنوش را میل کنید. می‌توانید این کار را از 3 ماه مانده به زمستان شروع کنید و تا اواخر اسفند نیز ادامه دهید. افراد سالمندی که بیشتر دچار آنفلوانزا می‌شوند می‌توانند به جای واکسن آنفولانزا از این گیاه برای پیشگیری استفاده کنند.

توجه توجه: مصرف گیاه سرخارگل برای دیابتی‌ها، افرادی که بیماری‌های خود ایمنی مبتلا هستند و همچنین برای افراد آلرژیک توصیه نمی‌شود.

طرز استفاده و حداکثر میزان استفاده روزانه و عوارض استفاده بیش از حد

روش مصرف:

شیرۀ حاصل از فشردن و فرآورده های جالينوسی این گیاه جهت مصارف خوراکی و موضعی مورد استفاده قرار می گیرند.

شیرۀ حاصل از فشردن این گیاه با نسبت های ۵/۲ قسمت شیره به یک قسمت الكل ۲۲ درصد (جهت تثبیت) تهیه می شود.

در صورت استفاده از این گیاه جهت مصارف خوراکی، توصیه می شود ۶ تا ۹ میلی لیتر عصاره حاصل از فشردن آن مصرف گردد.

فرآورده های نیمه جامد دارای مصارف موضعی، محتوی حداقل ۱۵ درصد شیر حاصل از فشردن گیاه بوده و باید حداکثر به مدت ۸ هفته مصرف گردند.

از ریشه خرد شده این گیاه برای تهیه جوشانده ها استفاده می شود.

عوارض جانبی و هشدارها:

موارد منع مصرف:

  • به دلیل امکان فعال سازی توده های خود ایمن و سایر پاسخ های ایمنی بسیار شدید، در صورت وجود بیماری هایی مانند مولتیپل اسکلروز، لوکوزیس، بیماری های بافت کلاژن، ایدز یا عفونت HIV و دیگر بیماری های خود ایمنی نمی بایست از این گیاه استفاده نمود.
  • افراد مستعد ابتلاء به آلرژی، نیز نمی بایست از اشکال تزریقی این گیاه استفاده نمایند.
  • مصرف این گیاه در دوران بارداری ممنوع است.
  • از دیگر عوارض جانبی احتمالی ناشی از مصرف این گیاه سرگیجه، سردرد، سوزش پوست یا واکنشهای آلرژیک می باشد.

عوارض جانبی

  • مصرف فرآورده های تهیه شده از گیاه مزبور موجب ایجاد جوش، خارش، التهاب گاه و بیگاه صورت، مشکلات تنفسی، سرگیجه و افت فشار خون می گردد.
  • اثر روی پوست: گزارش هایی از بروز اريتما، بثورات جلدی و خارش در افراد مختلف و به دنبال مصرف موضعی این گیاه ارائه شده است.
  • اثر روی باروری: نتایج حاصل از بررسی های صورت گرفته، حاکی از آن است که مصرف غلظت های بالا فرآورده های تهیه شده از این گیاه موجب بروز اثرات نامطلوبی روی تخمک می گردد.
منابع
1.      https://fa.wikipedia.org

2.      https://www.safiresalamat.com

3.      https://www.beytoote.com